کد مطلب:29953 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:104
6289. امام علی علیه السلام - هنگامی كه اتّهام بنی امیّه به او (یعنی مشاركت داشتن در [ ریختن] خون عثمان) به گوشش رسید -:آیا شناخت بنی امیّه از من آنان را از عیبجویی از من باز نمی دارد؟ آیا سابقه ام در اسلام، نادانان را از تهمت زنی به من باز نمی دارد؟ البتّه پندی كه خداوند به آنان داده، از بیان من رساتر است. من مغلوب كننده از دین خارج شدگان، و محكوم كننده پیمان شكنانِ در شبهه غلتیده ام. كارها بر كتاب خدا عرضه می شوند و بندگان بر اساس آنچه در دل دارند، پاداش داده می شوند.[2]. 6290. الأغانی - به نقل از حارث بن حُبَیش -:سعید بن عاص، مرا با هدیه هایی به مدینه اعزام كرد و مرا پیش علی علیه السلام فرستاد و به وی چنین نوشت:«من آن قدر كه برای تو می فرستم، برای هیچ كس، جز امیر مؤمنان، نمی فرستم». پیش علی علیه السلام آمدم و به وی خبر دادم. فرمود:چه قدر بنی امیّه، میراث محمّدصلی الله علیه وآله را تاراج می كنند! سوگند به خدا، اگر قدرت را به دست گیرم، آنها را چون قصّابی كه شكنبه خاك آلوده را دور می افكند، دور می افكنم (پراكنده می سازم).[3]. 6291. الكامل فی التاریخ - به نقل از ابو زَناد -:هشام بن عبد الملك [، خلیفه اُموی] را دیدم. و من در كاروان او [ در مكّه] بودم كه سعید بن عبد اللَّه بن ولید بن عثمان بن عفّان به دیدارش آمد و به كنارش رفت. شنیدم كه سعید می گفت:ای امیر مؤمنان! خداوند، همواره بر اهل بیتِ امیر مؤمنانْ نعمت داده و خلیفه مظلومش را یاری كرده است. در این جاها، مردم، همواره ابو تراب را نفرین می كنند. این جاها، جاهایی خوب [ برای مستجاب شدن دعا] است، و سزاوار است كه امیر مؤمنان هم ابو تراب را نفرین كند. این سخن بر هشام، سنگین آمد و گفت:ما برای بدگویی كردن و نفرین فرستادن به كسی این جا نیامده ایم. ما برای حج آمده ایم.[4].
6288. امام علی علیه السلام:بنی امیّه، میراث محمّدصلی الله علیه وآله را جرعه جرعه به من می دهند. به خدا، اگر زنده بمانم، آن سان كه قصّابْ شكنبه خاك آلوده را دور می افكند، آنها را دور می افكنم (پراكنده می سازم).[1].